Oekraïense soldaten van het Signum-onderdeel van de 93e Afzonderlijke Gemotoriseerde Brigade, samen met de 80e Afzonderlijke Luchtlandingsbrigade, vernietigden nog een “Frankenstein” van het Russische bezettingsleger met behulp van een FPV-drone. Een video van de vernietiging van vijandige uitrusting werd gepubliceerd op sociale media op het profiel @sternenko.
+ Klik hier om de video te bekijken
Het vijandelijke voertuig werd geraakt in de richting van Bakhmut, het betreft de Ersatz MLRS die door Rusland is ontwikkeld op basis van de Ural-4320 en bewapend is met de Sovjet-marine raketlanceerder RBU-6000 of Smerch-2.
+ Video toont hoe een colonne Russische gepantserde voertuigen wordt vernietigd in Donetsk
De RBU-6000 was de meest voorkomende onderwater-raketlanceerder in de Sovjetmarine en werd gebruikt op veel klassen van schepen.
Het systeem werd in 1960-1961 in dienst genomen en is geïnstalleerd op een breed scala aan Russische oppervlakteschepen. Het bestaat uit een hoefijzervormige opstelling van twaalf lanceerbuizen die op afstand worden bediend door het vuurcontrolesysteem Burya.
Het vuurt RGB-60 raketten af, die ongeleide dieptebommen dragen. De raketten worden meestal afgevuurd in salvo’s van 1, 2, 4, 8 of 12 schoten. Het herladen gebeurt automatisch, waarbij individuele patronen door het 60UP-ladersysteem vanuit een magazijn onder het dek in de lanceerinrichting worden gevoerd. De typische capaciteit van het magazijn is 72 of 96 patronen per lanceerinrichting. Het kan ook worden gebruikt voor kustbombardement.
Om voor de hand liggende redenen is het onmogelijk om het volledige bomlanceersysteem van een schip naar een landvoertuig over te brengen. Desondanks slaagden de makers van de ongebruikelijke techniek erin om met de objectieve beperkingen om te gaan en een interessant resultaat te behalen.
De mobiele versie van de RBU-6000 verschilt van de originele scheepsversie voornamelijk doordat deze een vereenvoudigde configuratie heeft. Alleen de lanceer- en besturingsapparatuur zijn op het landvoertuigchassis geïnstalleerd. Tegelijkertijd zijn ze verbonden met het standaard elektrische systeem van de drager om de werking te garanderen. Er is geen munitielader of laadmechanisme. Het herladen moet handmatig of door mechanisering door derden worden uitgevoerd.
Foto en video: Reproductie Twitter @sternenko – Deze inhoud is gemaakt met behulp van AI
